چه زمانی باید از یک رابطه پرتنش خارج شویم؟ (12 نشانه هشدار دهنده)
همه روابط فراز و نشیبهایی دارند و هیچ رابطهای بینقص نیست. با این حال، وقتی تنشها و درگیریها به یک الگوی مخرب تبدیل میشوند، لازم است به سلامت رابطه خود جدیتر فکر کنید. گاهی ادامه دادن تنها به فرسودگی بیشتر و آسیبهای عمیقتر منجر میشود. در این مقاله، به 12 نشانه هشدار دهنده میپردازیم که نشان میدهند شاید زمان آن رسیده باشد که از یک رابطه پرتنش خارج شوید.
- ✅
بیاحترامی و توهین مداوم:
اگر شریک زندگی شما به طور مرتب به شما توهین میکند، شما را تحقیر میکند و به شما بیاحترامی میگذارد، این یک زنگ خطر جدی است. - ✅
کنترلگری و حسادت بیش از حد:
اگر شریک زندگی شما تلاش میکند شما را کنترل کند، روابط شما با دیگران را محدود کند و به طور غیرمنطقی حسادت میکند، این نشانه یک رابطه ناسالم است. - ✅
خشونت فیزیکی یا کلامی:
هیچگونه خشونتی در یک رابطه قابلقبول نیست. اگر مورد خشونت فیزیکی یا کلامی قرار میگیرید، فورا برای حفظ امنیت خود اقدام کنید. - ✅
عدم مسئولیتپذیری:
اگر شریک زندگی شما هرگز مسئولیت اشتباهات خود را نمیپذیرد و همیشه شما را مقصر میداند، این نشانهای از عدم بلوغ عاطفی و عدم تمایل به حل مشکلات است. - ✅
عدم تلاش برای حل مشکلات:
اگر هر دو طرف یا یکی از طرفین تلاشی برای حل مشکلات رابطه نمیکند و به جای آن، فقط به سرزنش و انتقاد مشغول است، رابطه محکوم به شکست است. - ✅
فقدان صمیمیت عاطفی و فیزیکی:
اگر دیگر احساس نزدیکی و صمیمیت با شریک زندگی خود ندارید و هیچ تلاشی برای برقراری ارتباط عاطفی و فیزیکی انجام نمیشود، این نشانهای از سرد شدن رابطه است. - ✅
دروغگویی و پنهانکاری مداوم:
اگر شریک زندگی شما به طور مرتب به شما دروغ میگوید و چیزهایی را از شما پنهان میکند، این باعث از بین رفتن اعتماد و ایجاد شک و تردید میشود. - ✅
اعتیاد و سوءمصرف مواد:
اگر شریک زندگی شما به مواد مخدر یا الکل اعتیاد دارد و این اعتیاد بر رابطه شما تأثیر منفی میگذارد، کمک گرفتن از متخصص ضروری است و در صورت عدم تمایل به درمان، شاید جدایی بهترین گزینه باشد. - ✅
فقدان حمایت و همدلی:
اگر شریک زندگی شما از شما حمایت نمیکند و نسبت به احساسات و نیازهای شما بیتفاوت است، این باعث میشود احساس تنهایی و انزوا کنید.
- ✅
تهدید به جدایی مداوم:
اگر شریک زندگی شما به طور مرتب شما را تهدید به جدایی میکند، این نشانه بیثباتی رابطه و عدم تعهد او به ادامه رابطه است. - ✅
عدم احترام به مرزها:
اگر شریک زندگی شما به حریم خصوصی و مرزهای شما احترام نمیگذارد و دائماً آنها را نقض میکند، این نشانهای از کنترلگری و بیتوجهی به نیازهای شما است. - ✅
تأثیر منفی بر سلامت روان:
اگر رابطه شما باعث اضطراب، افسردگی و کاهش عزت نفس شما شده است، وقت آن رسیده است که به سلامت روان خود اولویت بدهید و به خروج از این رابطه فکر کنید.
چه زمانی باید از یک رابطه پرتنش خارج شویم؟ 12 نکته کلیدی
۱. خشونت فیزیکی یا کلامی
خشونت تحت هیچ شرایطی قابل قبول نیست. اگر در رابطهتان خشونت فیزیکی، کلامی یا هر نوع بدرفتاری دیگری وجود دارد، این یک علامت خطر بزرگ است. این خشونت میتواند شامل ضرب و شتم، هل دادن، توهین، تحقیر، فریاد زدن و تهدید باشد. هیچ عذری برای این رفتار وجود ندارد. حتی یک بار خشونت هم زنگ خطری است که نباید نادیده گرفته شود. به سلامت و امنیت خود اهمیت دهید و در صورت لزوم، کمک بگیرید. ترک رابطه ای که در آن خشونت وجود دارد، نه تنها حق شماست بلکه وظیفه شما در قبال خودتان است. به خاطر داشته باشید، شما لایق احترام و رفتار شایسته هستید. اگر خشونت جزئی از رابطه شما شده، به دنبال راهی امن برای خروج از آن باشید. امنیت شما اولویت دارد.
۲. نبود احترام متقابل
احترام، پایه و اساس هر رابطه سالمی است. اگر در رابطه تان با بی احترامی، تحقیر یا نادیده گرفته شدن مواجه هستید، این نشانه ای است که باید جدی گرفته شود. بی احترامی میتواند به شکل های مختلفی ظاهر شود: تمسخر، انتقاد دائمی، نادیده گرفتن نظرات شما، یا عدم ارزش قائل شدن برای احساساتتان. رابطه ای که در آن احترام وجود ندارد، به تدریج فرسوده می شود و به سلامت روان شما آسیب می رساند. اگر بارها تلاش کرده اید این موضوع را با طرف مقابل در میان بگذارید و تغییری مشاهده نکرده اید، شاید وقت آن رسیده که به ترک رابطه فکر کنید. شما شایسته احترامی هستید که به دیگران می گذارید. حفظ حرمت و ارزش خود مهمترین چیز است. نبود احترام میتواند منجر به احساس بی ارزشی و افسردگی شود.
۳. عدم صداقت و دروغگویی
صداقت، رکن اصلی اعتماد در هر رابطه ای است. اگر شریک زندگی تان به طور مداوم دروغ می گوید یا پنهان کاری می کند، بنیان رابطه متزلزل می شود. دروغگویی میتواند در ابعاد مختلفی باشد: از دروغ های کوچک گرفته تا پنهان کردن مسائل مهم و خیانت. وقتی اعتماد از بین می رود، ترمیم آن بسیار دشوار است. حتی اگر طرف مقابل ابراز پشیمانی کند، ممکن است شک و تردید همیشه همراهتان باشد. اگر صداقت به طور مکرر نقض می شود و شما احساس می کنید نمی توانید به شریک زندگی تان اعتماد کنید، شاید بهتر باشد رابطه را ترک کنید. بدون اعتماد، رابطه محکوم به فنا است. احساس فریب خوردگی و شکاک بودن، زندگی را تلخ می کند. شما لایق صداقت هستید.
۴. کنترل گری و حسادت بیمارگونه
کنترل گری و حسادت بیمارگونه، نشانه هایی از یک رابطه ناسالم هستند.اگر شریک زندگی تان سعی می کند شما را کنترل کند، محدود کند یا بیش از حد حسادت می ورزد، این یک زنگ خطر است.کنترل گری میتواند به شکل های مختلفی ظاهر شود: چک کردن مداوم تلفن همراه شما، تعیین کردن اینکه با چه کسانی میتوانید معاشرت کنید، یا انتقاد از نحوه لباس پوشیدن شما.حسادت بیش از حد نیز میتواند باعث شود شریک زندگی تان شما را متهم به خیانت کند یا سعی کند شما را از دوستان و خانواده تان دور کند.
این رفتارها نشان دهنده عدم اعتماد و احترام به شما هستند و میتوانند سلامت روان شما را به خطر بیندازند.
شما حق دارید که آزادانه زندگی کنید و با هر کسی که می خواهید معاشرت کنید.کنترل گری و حسادت، ریشه در ناامنی و عدم اعتماد به نفس دارند.این رفتارها به مرور زمان شدیدتر می شوند.
۵. عدم مسئولیت پذیری
اگر شریک زندگی تان هرگز مسئولیت اشتباهات خود را نمی پذیرد و همیشه دیگران را مقصر می داند، این نشانه ای از عدم بلوغ و ناتوانی در برقراری ارتباط سالم است. این افراد معمولا از عذرخواهی کردن خودداری می کنند و سعی می کنند تقصیر را به گردن شما یا شرایط دیگر بیاندازند. عدم مسئولیت پذیری باعث می شود که شما احساس کنید همیشه باید از طرف او عذرخواهی کنید یا اشتباهاتش را جبران کنید. این موضوع میتواند به مرور زمان خسته کننده و فرساینده باشد. رابطه نیازمند مشارکت و مسئولیت پذیری هر دو طرف است. بدون مسئولیت پذیری، رشد و پیشرفت در رابطه غیرممکن است. شما شایسته شریکی هستید که اشتباهاتش را بپذیرد و برای جبران آنها تلاش کند.
۶. عدم حمایت عاطفی
یکی از مهمترین کارکردهای یک رابطه سالم، حمایت عاطفی است. اگر شریک زندگی تان در زمان های سختی از شما حمایت نمی کند، به حرف هایتان گوش نمی دهد و به احساساتتان اهمیت نمی دهد، این میتواند نشانه ای از یک مشکل جدی باشد. حمایت عاطفی شامل همدلی، درک، و ارائه کمک در مواقع نیاز است. 
اگر شما احساس می کنید در رابطه تان تنها هستید و هیچ کس نیست که به حرف هایتان گوش دهد، شاید بهتر باشد به فکر ترک رابطه باشید. شما شایسته شریکی هستید که در شادی و غم در کنار شما باشد. 
رابطه باید منبع آرامش و حمایت باشد، نه استرس و تنهایی. بدون حمایت عاطفی، رابطه به یک بار اضافی تبدیل می شود. به نیازهای عاطفی خود اهمیت دهید.
۷. تکرار بحث های بی نتیجه
اگر شما و شریک زندگی تان به طور مداوم بر سر موضوعات تکراری بحث می کنید و هیچ وقت به نتیجه ای نمی رسید، این نشانه ای از عدم توانایی در حل مسائل و مشکلات است. این بحث ها میتوانند بسیار فرساینده و خسته کننده باشند و به مرور زمان رابطه را تضعیف کنند. اگر شما بارها تلاش کرده اید با شریک زندگی تان صحبت کنید و به راه حلی برسید اما موفق نشده اید، شاید بهتر باشد به فکر راه حل دیگری باشید. بحث های سالم میتوانند به حل مشکلات کمک کنند، اما بحث های تکراری و بی نتیجه فقط باعث افزایش تنش می شوند. توانایی حل مسئله، از جمله مهارت های ضروری برای داشتن یک رابطه موفق است. تکرار یک اشتباه، نشانه عدم یادگیری است. به دنبال راه های موثرتر برای برقراری ارتباط باشید.
۸. عدم وجود اهداف مشترک
اگر شما و شریک زندگی تان اهداف و آرزوهای متفاوتی دارید و نمی توانید در مورد آینده به توافق برسید، این میتواند یک مشکل جدی باشد. داشتن اهداف مشترک، باعث می شود که شما در یک مسیر حرکت کنید و برای رسیدن به یک هدف مشترک تلاش کنید. اگر شما احساس می کنید در دو دنیای متفاوت زندگی می کنید و هیچ نقطه اشتراکی با شریک زندگی تان ندارید، شاید بهتر باشد به فکر جدایی باشید. اهداف مشترک، رابطه را هدفمند و معنادار می کنند. بدون اهداف مشترک، رابطه به مرور زمان بی روح و خسته کننده می شود. به آینده رابطه فکر کنید. تفاوت در اهداف، میتواند منجر به تعارض های دائمی شود.
۹. فرسودگی عاطفی
اگر احساس می کنید از نظر عاطفی خسته شده اید و دیگر انرژی برای ادامه رابطه ندارید، این نشانه ای از فرسودگی عاطفی است. 
فرسودگی عاطفی میتواند ناشی از استرس، درگیری های مداوم، عدم حمایت عاطفی و سایر مشکلات رابطه باشد. اگر شما دیگر نمی توانید به شریک زندگی تان عشق بورزید و به او اهمیت دهید، شاید وقت آن رسیده که رابطه را ترک کنید. فرسودگی عاطفی میتواند به سلامت روان شما آسیب برساند. به خودتان استراحت دهید و به نیازهای خود توجه کنید. قبل از هر چیز، به سلامت روحی و جسمی خود اهمیت دهید. گاهی اوقات، جدایی بهترین راه حل است.
۱۰. وابستگی ناسالم
اگر شما بیش از حد به شریک زندگی تان وابسته هستید و نمی توانید بدون او زندگی کنید، این نشانه ای از وابستگی ناسالم است. وابستگی ناسالم میتواند باعث شود که شما برای راضی نگه داشتن شریک زندگی تان، از نیازها و خواسته های خود چشم پوشی کنید. همچنین میتواند باعث شود که شما از ترس از دست دادن او، هر رفتاری را تحمل کنید. یک رابطه سالم، نیازمند استقلال و استقلال رای هر دو طرف است. شما باید بتوانید بدون شریک زندگی تان هم خوشحال و راضی باشید. وابستگی ناسالم، نشانه ای از عدم اعتماد به نفس است. روی خودتان و عزت نفستان کار کنید.
۱۱. عدم تلاش برای بهبود رابطه
اگر شما و شریک زندگی تان هیچ تلاشی برای بهبود رابطه نمی کنید و به مشکلات بی توجه هستید، رابطه به مرور زمان بدتر می شود. یک رابطه سالم، نیازمند تلاش و تعهد هر دو طرف است. شما باید برای حل مشکلات با هم کار کنید، به نیازهای یکدیگر توجه کنید و سعی کنید رابطه را بهتر کنید. اگر هیچ کدام از شما تمایلی به تلاش ندارید، شاید بهتر باشد رابطه را ترک کنید. تلاش برای بهبود رابطه، نشانه عشق و تعهد است. بی توجهی به مشکلات، رابطه را نابود می کند. از کمک متخصصان مشاوره بهره ببرید.
۱۲. احساس نارضایتی مداوم
اگر شما به طور مداوم احساس نارضایتی می کنید و هیچ جنبه مثبتی در رابطه نمی بینید، این نشانه ای است که باید جدی گرفته شود. زندگی کردن در یک رابطه ناراضی کننده، میتواند به سلامت روان شما آسیب برساند و باعث شود که شما احساس ناامیدی و افسردگی کنید. اگر شما بارها تلاش کرده اید رابطه را بهتر کنید اما موفق نشده اید، شاید وقت آن رسیده که رابطه را ترک کنید و به دنبال شادی و رضایت خود باشید. شما شایسته یک رابطه شاد و رضایت بخش هستید. به احساسات خود اعتماد کنید. زندگی کوتاهتر از آن است که در یک رابطه ناراضی کننده سپری شود. به دنبال شادی و آرامش خود باشید.
در طول سال هایی که به عنوان مشاور خانواده فعالیت داشته ام، مشاهده کرده ام که بسیاری از افراد زمانی برای خروج از رابطه اقدام می کنند که آسیب های روحی عمیقی دیده اند. یکی از مهم ترین نشانه هایی که معمولا نادیده گرفته می شود، کاهش تدریجی عزت نفس در اثر رفتارهای تحقیرآمیز است. در این شرایط فرد بدون اینکه متوجه باشد، هویت خود را از دست می دهد.
موردی که کمتر مورد توجه قرار می گیرد تاثیر رابطه پرتنش بر عملکرد شغلی و اجتماعی افراد است. مراجعی داشتم که پس از سال ها تحمل رابطه نامناسب، متوجه شده بود چطور این وضعیت موجب کاهش بازدهی کاری و انزوای تدریجی او از دوستان و خانواده شده است. این آثار مخرب اغلب به آرامی ظاهر می شوند.
در تحلیل روابط آسیب زا، موضوعی که اهمیت ویژه ای دارد تشخیص نقطه بی بازگشت است. بعضی افراد آنقدر در چرخه آشتی و دعوا گیر می کنند که توان تشخیص این لحظه حیاتی را از دست می دهند. معیار ساده اما کاربردی این است که اگر بیش از شصت درصد اوقات احساس ناراحتی دارید، احتمالا رابطه از مسیر سالم خارج شده است.
در میان مراجعان، کسانی که در روابط کنترل گرانه قرار داشتند معمولا آخرین افرادی بودند که متوجه مشکل می شدند. کنترل گری اغلب با عنوان علاقه و مراقبت توجیه می شود، در حالی که در واقع نشانه عدم اعتماد و میل به سلطه گری است. این الگو به خصوص در روابط بلندمدت به سختی قابل شناسایی است.
کاری که به مراجعان توصیه می کنم این است که لیستی از ارزش های اصلی زندگی خود تهیه کنند. هر گاه رابطه با این ارزش ها در تضاد جدی قرار گرفت، باید به صورت جدی تر به ادامه آن فکر کرد. یک تمرین عملی این است که تصور کنند دوستشان در چنین رابطه ای قرار دارد، چه توصیه ای به او می کردند.
در پروسه تصمیم گیری برای ماندن یا رفتن، عاملی که معمولا تصمیم گیری را سخت می کند ترس از تنهایی یا تغییر است. جالب اینجاست که در بسیاری از موارد، پس از پایان رابطه افراد متوجه می شوند چه بار سنگینی از دوش آنها برداشته شده است. البته این موضوع همیشه به سادگی نیست و نیاز به حمایت حرفه ای دارد.
مطالب ارائه شده در این مقاله نکات مهمی را پوشش داده که در کار حرفه ای ام بارها با آن مواجه شده ام. خواندن سایر مقالات این سایت نیز دیدگاه های ارزشمندی در خصوص روابط بین فردی به من داد. تحلیل های دقیق و عاری از کلیشه در این سایت واقعا برای کسانی که به دنبال درک بهتر روابط خود هستند مفید است.